شکستگی بازو و کتف

بازو قسمتی از اندام فوقانی است که بین مفاصل شانه و آرنج قرار گرفته است. استخوان، عضلات، عروق خونی، اعصاب، زردپی ها، پوست و بسیاری قسمت های دیگر در تشکیل این عضو مهم بدن شرکت میکنند. شکستگی استخوان بازو جزو شکستگی های شایع است بطوری که یک بیستم شکستگی های بدن در استخوان بازو اتفاق میفتد. در بچه ها احتمال شکستگی ساعد بیش از شکستگی بازو است.

بازو از دیرباز در فرهنگ همه ملل نشانه و علامت توانایی و قدرت بوده است. بازو دست را در موقعیت دلخواه قرار میدهد و میتواند با استفاده از عضلات پرقدرت خود توانایی جابجایی اشیاء سنگین را به انسان بدهد. اختلال در کارآیی هر کدام از قسمت های ذکر شده بازو میتواند موجب بروز علائمی در فرد شود.

علل و انواع شکستگی بازو :

 برخی از شکستگی استخوان بر اساس شکل یا الگوی خط شکستن به انواع مختلف طبقه بندی می شوند:

• شکستگی عرضی.
• شکستگی مورب.
• شکستگی مارپیچی.
• شکستگی سگمنتال.
• شکستگی خرد شده.
• شکستگی نهفته.
• شکستگی سگک.
• موبرداشتن.

نواحی مختلف شکستگی کتف

شکستگی بدنه کتف

شکستگی این قسمت از کتف از دیگر قسمت‌ها رایج‌تر است. بر اساس تحقیقات بدنه کتف، بزرگ‌ترین قسمت استخوان شانه به‌حساب می‌رود و به‌همین دلیل نیز در معرض شکستگی‌های بیشتر است.

شکستگی گردنه کتف

دومین جایی که بیشترین شکستگی کتف در آن رخ می‌دهد، گردنه آن است. این قسمت نیز دقیقا ناحیه باریک استخوان کتف است و درست زیر حفره شانه قرار دارد که در آن به استخوان بالایی بازو، وصل می‌شود. پس بهتر است بیشتر از هر قسمتی، مراقب این دو قسمت باشید.

ناحیه گلنوئید کتف

از دیگر نواحی که شکستگی های استخوان كتف در آن رخ می‌دهد، گلنوئید آن است. گلنوئید درحقیقت حفره‌ای است که در آن استخوان بالایی بازو به استخوان کتف وصل می‌شود. شکستگی در این ناحیه نسبت به دو ناحیه پیشین، نسبتا کمیاب‌تر است.

ناحیه آکرومیون کتف

آکرومیون یا زائد سرشانه‌ای نیز بالاترین قسمت استخوان شانه است که این استخوان را به ترقوه متصل می‌کند. در این قسمت نیز احتمال رخدادن شکستگی، بسیار کم است.

ناحیه کوراکوئید کتف

کوراکوئید یا زائده غرابی، استخوان قلاب مانندی است که استخوان کتف را به ترقوه متصل می‌کند. احتمال آسیب دیدن این ناحیه بسیار کم بوده و این آخرین ناحیه است که می‌توانید به شکستگی آن فکر کنید.

علت شکستگی استخوان بازو چیست؟

شکستگی استخوان بازو تقریباً همیشه در اثر ضربه ایجاد می شود. استخوان بازو یکی از قوی‌ترین استخوان‌های بدن شماست و چیزی برای شکستن آن باید با نیروی زیادی به بازوی شما برخورد کند. برخی از شایع ترین علل عبارتند از :

• تصادفات اتومبیل.
• سقوط.
• آسیب های ورزشی
• اگر استخوان های شما بر اثر پوکی استخوان ضعیف شده باشند، احتمال شکستگی بیشتر است.

عوارض شکستگی‌های استخوان بازو چیست ؟

در اکثر موارد، پس از درمان شکستگی، تحرک نیز به مفصل برمی‌گردد هرچند در برخی موارد عوارضی نیز ایجاد می‌شود. این عوارض عبارتند از:

• جوش نخوردن استخوان. زمانی که استخوان جوش نخورد، آن را جوش نخوردن استخوان می‌نامند. در هنگام درمان باید تمام موارد موثر در درمان در نظر گرفته شوند زیرا جوش نخوردن استخوان علل مختلفی دارد که رایج‌ترین آنها سیگاری بودن بیمار است.
• جوش خوردن نامناسب. این مشکل زمانی رخ می‌دهد که استخوان به طور نامناسب جوش خورده باشد. جوش خوردن نادرست زمانی رخ می‌دهد که در طول درمان، استخوان به درستی ثابت نشده باشد.
• آسیب به عصب. اعصاب دست در نزدیکی استخوان بازو قرار دارند و در هنگام شکستگی ممکن است اعصاب نیز آسیب ببینند. مخصوصا در هنگام شکستگی استخوان بازو معمولا عصب رادیال نیز آسیب دیده و باعث بی حسی و خارش یا سوزش پشت دست می‌شوند. این آسیب به طور طبیعی پس از چند ماه بهبود می‌یابد.
• سفتی مفصل. معمولا پس از شکستگی‌های پروکسیمال و دیستال، به ترتیب شانه یا آرنج سفت می‌شوند. ممکن است فرد دوباره تحرک کامل این مفاصل را به دست نیاورد و همچنین احساس ضعف در این مفاصل داشته باشد.

تشخیص شکستگی بازو :

پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام داده و وجود هرگونه تورم و درد در قسمت بالای دست، آرنج و شانه را بررسی می‌کند. همچنین ممکن است پزشک از بیمار بخواهد انگشتان و مچ خود را حرکت داده و علائم بیرون زدگی استخوان را بررسی کند.

در صورتی که هرگونه از شکستگی های استخوان كتف را داشته باشید، چنین علائمی را مشاهده می‌کنید:

• درد شدید در هنگام حرکت بازو
• ناتوانی در آوردن بازو تا بالای سر
• ورم، کبودی و ساییدگی پوست در قسمت پشت استخوان کتف

چه آزمایشاتی برای تشخیص شکستگی استخوان بازو انجام می شود؟

برای گرفتن عکس از شکستگی خود به حداقل یکی از چند آزمایش تصویربرداری نیاز دارید:

• اشعه ایکس : اشعه ایکس هرگونه شکستگی را تایید می کند و نشان می دهد که استخوان های شما چقدر آسیب دیده اند.

• تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) : ارائه دهنده شما ممکن است از MRI ​​برای دریافت تصویر کاملی از آسیب استخوان های شما و ناحیه اطراف آنها استفاده کند. این کار بافت اطراف استخوان های شما را نیز به آنها نشان می دهد.

• سی تی اسکن : سی تی اسکن به ارائه دهنده یا جراح شما تصویر دقیق تری از استخوان ها و بافت اطراف آن نسبت به اشعه ایکس می دهد..

نکات درمانی شکستگی بازو

درمان شکستگی بازو در اکثر موارد نیاز به جراحی ندارد زیرا معمولا استخوان از جای خود در نمی‌رود. در بیشتر شکستگی‌های بازو از قالب‌های گچی استفاده نمی‌شود، بنابراین پزشک به منظور کاهش حرکت و بهبود کامل دست، استفاده از آویز دست (اسلینگ) یا بریس را توصیه می‌کند. اگر اجزای استخوان جدا شده و در جایی دورتر از محل استخوان قرار گرفته باشند، برای جلوگیری از جوش نخوردن استخوان به جراحی نیاز است.

نکات مربوط به بهبود شکستگی بازو عبارتند از :

• برای کمک به بهبود شکستگی و مدیریت بهتر درد، می‌توان از کیسه یخ روی محل آسیب استفاده کرده و محل را بالا نگه داشته یا از داروهای مسکن (با توجه به شدت درد می‌توان از مسکن‌های تجویزی یا پیشخوانی) استفاده کرد.
• به منظور بازگرداندن حرکت به مفصل آسیب دیده، چه جراحی انجام شده باشد و چه خیر، فرد به توانبخشی نیاز دارد.
• روش‌های درمان غیر جراحی مانند استفاده از گچ و آتل یا آویز دست ممکن است باعث سفتی آرنج شود، بدین معنی که برای تقویت و رفع سفتی عضلات، و بهبود حرکات، فرد باید مدت زمان بیشتری تحت درمان با فیزیوتراپی قرار گیرد.
• اگر شکستگی به جراحی نیاز داشت، احتمالا فرد باید از روزهای اول پس از عمل تحت فیزیوتراپی نیز قرار گیرد. همچنین ممکن است پزشک به بیمار بگوید که برای مدت ۱۲ هفته زیاد از دست آسیب دیده استفاده نکند تا دست بدون ایجاد عوارض، فرصت بهبود داشته باشد.

جراحی شکستگی بازو

برخی از شکستگی های استخوان بازو نیاز به جراحی دارند. بسته به نوع شکستگی و میزان آسیب استخوان‌های شما، چند تکنیک ممکن است جراح شما استفاده کند.

تثبیت داخلی

جراح شما استخوان های شما را مجدداً در موقعیت صحیح خود قرار می دهد و سپس آنها را در جای خود محکم می کند تا بتوانند بهبود یافته و دوباره رشد کنند. آن‌ها معمولاً کاری را انجام می‌دهند که فیکساسیون داخلی نامیده می‌شود، به این معنی که جراح قطعات فلزی را در استخوان شما وارد می‌کند تا در زمان بهبودی، آن را در جای خود نگه دارد. شما باید میزان استفاده از بازوی خود را محدود کنید تا مطمئن شوید استخوان شما می تواند به طور کامل بهبود یابد.

تکنیک های تثبیت داخلی عبارتند از :

میله ها : میله ای که از وسط استخوان شما وارد می شود که از بالا به پایین امتداد دارد.

صفحات و پیچ‌ها: صفحات فلزی به استخوان شما پیچ می‌شوند تا قطعات را در جای خود نگه دارند.

پین‌ها و سیم‌ها : پین‌ها و سیم‌ها قطعات استخوان را در جای خود نگه می‌دارند که برای سایر بست‌ها خیلی کوچک هستند. آنها معمولاً همزمان با میله ها یا صفحات استفاده می شوند.

برخی از مردم با این قطعات درج شده در آنها برای همیشه زندگی می کنند. ممکن است برای از بین بردن آنها نیاز به جراحی های بعدی داشته باشید.

آرتروپلاستی

اگر مفصل آرنج یا شانه خود را شکستید، ممکن است به تعویض مفصل نیاز داشته باشید. جراح شما مفصل آسیب دیده را برمی دارد و آن را با یک مفصل مصنوعی جایگزین می کند. مفصل مصنوعی (پروتز) می تواند فلزی، سرامیکی یا پلاستیکی سنگین باشد. مفصل جدید شبیه مفصل طبیعی شما خواهد بود و به روشی مشابه حرکت می کند.

پیوند استخوان

اگر شکستگی استخوان بازو به شدت جابجا شده باشد یا اگر استخوان شما آنطور که باید در حال بهبودی نیست، ممکن است به پیوند استخوان نیاز داشته باشید. جراح شما بافت استخوانی اضافی را برای اتصال مجدد استخوان شکسته شما وارد می کند. پس از آن، آنها معمولاً یک تثبیت داخلی را انجام می دهند تا قطعات را در کنار هم نگه دارند تا استخوان شما دوباره رشد کند. پیوند استخوان می تواند از چند منبع باشد:

در داخل از جای دیگری در بدن شما – معمولا بالای استخوان لگن شما.
اهداکننده خارجی
یک قطعه جایگزین مصنوعی
پس از جراحی، بازوی شما بی حرکت خواهد شد. قبل از اینکه بتوانید مانند قبل از شکستگی خود از آن استفاده کنید، به ترکیبی از آتل، گچ گیری یا زنجیر نیاز دارید.