شکستگی لگن چیست | علل و علائم و راههای پیشگیری
آنچه در این مقاله مطالعه می کنید:
شکستگی لگن چیست؟
شکستگی لگن ترک یا شکستگی در بالای استخوان ران (فمور) و نزدیک به مفصل ران است. معمولا در اثر افتادن یا آسیب به پهلو ایجاد می‌شود،
مفصل ران از انتهای فوقانی گرد (سر) استخوان ران (فمور) و بخشی از استخوان لگن تشکیل شده است. سر گرد استخوان ران در حفره فنجانی شکل در استخوان لگن قرار می گیرد و یک مفصل گوی و کاسه ایجاد می کند. در زیر سر، استخوان ران باریک می شود و گردن استخوان ران را تشکیل می دهد. در زیر گردن ناحیه وسیع تری وجود دارد که شامل دو برآمدگی بزرگ (به نام تروکانتر) است. ماهیچه های قوی پاها و باسن توسط تاندون ها به تروکانترها متصل می شوند.
شکستگی لگن ممکن است در انتهای گرد (سر) استخوان ران، در قسمت باریک استخوان ران درست زیر سر (گردن)، یا در برجستگی‌های ناحیه وسیع‌تر درست زیر گردن رخ دهد. که در این شرایط معمولاً حرکت دادن پای آسیب دیده، ایستادن و یا راه رفتن باعث درد شدید می شود.
هر چه سریع‌تر بتوانیم این بیماری را درمان کنیم، بیمار زودتر از رختخواب خارج می‌شود. در غیر این صورت، احتمال لخته شدن خون، زخم بستر و ذات الریه وجود خواهد داشت. استراحت طولانی در بستر می‌تواند منجر به بی‌حرکتی شود. پس از این، بهبودی و گرفتن یک زندگی عادی بسیار دشوار می‌شود.
علت شکستگی لگن
بیشتر شکستگی‌های لگن برای افرادی که ۶۵ سال یا بیشتر دارند اتفاق می‌افتد و معمولا در اثر زمین خوردن ایجاد می‌شوند. با بالا رفتن سن، استخوان‌های شما به طور طبیعی قدرت خود را از دست می‌دهند و احتمال شکستن آن‌ها، حتی در اثر افتادن جزئی، بیشتر می‌شود.
عواملی که می تواند علت شکستگی باشد عبارتند از:
- دریافت نکردن کلسیم و ویتامین D کافی که برای داشتن استخوان‌های قوی به آن نیاز دارید.
- فعال نبودن و عدم ورزش: ورزش‌های تحمل وزن، مانند پیاده روی، به قوی نگه داشتن استخوان ها کمک می‌کند.
- شرایط پزشکی که باعث سرگیجه یا مشکلاتی در تعادل می‌شود یا شرایطی مانند آرتریت که می‌تواند در حرکت ثابت و ایمن اختلال ایجاد کند.
- مصرف برخی داروها، مانند داروهای استروئیدی طولانی مدت که برای درمان آسم یا MS استفاده می‌شود.
- ضربه‌های مکرر منجر به شکستگی‌های استرسی نیز می‌شود که اغلب در ورزشکاران دیده می‌شود. ناحیه ساب تروکانتریک بیشترین آسیب را در اینجا دارد.
- شکستگی‌های سر استخوان ران اغلب در اثر ضربه‌ای با سرعت بالا مانند تصادف یا افتادن ایجاد می‌شوند. معمولا در نتیجه این عارضه، مفصل ران دررفته می‌شود.
- زنان اغلب به دلیل آناتومی و سبک زندگی، مستعد شکستگی لگن هستند.
- سابقه خانوادگی نیز مسئول شکستگی است. بیش از حد لاغر یا قد بلند می‌تواند شانس بیشتری برای شکستگی در لگن داشته باشد.
- سیگار کشیدن چیزی است که تقریبا در هر شرایط جسمی نامطلوب از جمله تمایل به شکستگی لگن نقش دارد.
علائم و نشانه های شکستگی لگن
هنگامی‌که در ناحیه لگن دچار شکستگی می‌شوید، نمی‌توانید بایستید، حرکت کنید یا وزن را تحمل کنید. از دست دادن کامل حرکت در مچ پا، انگشتان پا، زانو و ساق پا وجود خواهد داشت.
علائم شکستگی لگن باید تا حد امکان سریع برطرف شود. علائم و نشانه ها عبارتند از:
- تورم و التهاب لگن
- کبودی در ناحیه لگن
- درد در ناحیه لگن و خاصره
- پای آسیب دیده نسبت به پای سالم کوتاه تر شده باشد.
- عدم توانایی قدم زدن و راه رفتن صحیح یا فشار آوردن بیش از حد روی پا و لگن آسیب دیده
عوامل خطر شکستگی لگن
میزان شکستگی لگن به طور قابل ملاحظه‌ای با موارد زیر افزایش می‌یابد:
- سن افراد
- جنسیت
- سبک زندگی سالم
- داروها و عدم مصرف ویتامین لازم بدن
- پوکی استخوان
- سوء تغذیه
- مصرف دخانیات
- قومیت و نژاد
عوارض شکستگی لگن
حدود نیمی از افرادی که دچار شکستگی لگن هستند، قادر به بازیابی توانایی زندگی مستقل نیستند. اگر شکستگی لگن، شما را برای مدت طولانی بی‌حرکت نگه دارد، این عوارض می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- لخته شدن خون در پاها یا ریه‌ها
- زخم بستر
- عفونت‌های دستگاه ادراری
- پنومونی
- از دست دادن بیشتر توده عضلانی، خطر سقوط و آسیب را افزایش می‌دهد.
- مرگ
انواع مختلف شکستگی لگن چیست؟
شکستگی لگن یک شکستگی جزئی یا کامل در استخوان است. ممکن است یک شکستگی یا چند شکستگی در استخوان وجود داشته باشد. شکستگی لگن بر اساس ناحیه خاص شکستگی و نوع شکستگی استخوان طبقه‌بندی می‌شود. رایج‌ترین انواع شکستگی لگن عبارتند از:
- شکستگی گردن استخوان ران (گردن فمور)
- شکستگی هیپ بین تروکانتریک
- شکستگی استرسی لگن
شکستگی گردن استخوان ران (گردن فمور)
شکستگی گردن استخوان ران یک تا دو اینچ از مفصل ران رخ می‌دهد. این شکستگی‌ها در بین افراد مسن شایع است و می‌تواند با پوکی استخوان مرتبط باشد. این نوع شکستگی امکان دارد باعث ایجاد عارضه شود زیرا شکستگی معمولا جریان خون را به سر استخوان ران که مفصل ران را تشکیل می‌دهد قطع می‌کند.
شکستگی هیپ بین تروکانتریک
شکستگی بین تروکانتریک هیپ در سه تا چهار اینچ از مفصل ران رخ می‌دهد. این نوع شکستگی خون‌رسانی به استخوان را قطع نمی‌کند و امکان دارد ترمیم آن آسان‌تر باشد.
حدود ۹۰ درصد از شکستگی‌های لگن در دسته‌های شکستگی بین تروکانتریک هیپ یا شکستگی گردن فمور قرار می‌گیرند.
شکستگی استرسی لگن
این نوع شکستگی ممکن است تشخیص آن دشوارتر باشد. این یک ترک مویی در استخوان ران است که ممکن است کل استخوان را درگیر نکند. استفاده بیش از حد و حرکت‌های تکراری می‌تواند باعث شکستگی استرسی شود. علائم این آسیب ممکن است شبیه علائم تاندونیت یا کشیدگی عضلات باشد.
شکستگی لگن چگونه تشخیص داده می شود؟
در تشخیص شکستگی لگن اغلب پزشک بر اساس علائم و موقعیت غیرطبیعی لگن و ساق پا می‌تواند تشخیص دهد که شما دچار شکستگی لگن شده‌اید. پزشک متخصص در مورد هرگونه تصادف یا سقوط اخیر سوال می‌کند. برای بررسی آسیب عصبی (نوروپاتی)، پزشک ممکن است پای شما را لمس کند و از شما بپرسد که آیا احساسی دارید یا خیر.
برای تشخیص شکستگی و بررسی آسیب به بافت‌های نرم، پزشک تصویربرداری را تجویز می‌کند که می‌تواند شامل:
- اشعه ایکس: معمولا شکستگی را تایید می‌کند و نشان می‌دهد که محل شکستگی کجاست.
- MRI یا اسکن استخوان: اگر اشعه ایکس شکستگی را نشان نداد اما همچنان درد لگن دارید، پزشک ممکن است برای جستجوی شکستگی خط مو، MRI یا اسکن استخوان را تجویز کند.
- سی تی اسکن: آزمایشی که از کامپیوتر و چندین اشعه ایکس استفاده می‌کند تا پزشک تصاویر دقیقی از ناحیه آسیب دیده را ببیند.
شکستگی لگن چگونه درمان می شود؟
درمان شکستگی لگن معمولا شامل ترکیبی از جراحی،دارو و توانبخشی یا فیزیوتراپی لگن است. پزشک متخصص با توجه به آسیب و موقعیت آسیب و شرایط و سن بیمار روش درمانی مناسب را انتخاب می‌کند.
پیشگیری:
برای پیشگیری از شکستگی لگن موارد زیر را در نظر بگیرید:
- انتخاب سبک زندگی سالم
- به اندازه کافی کلسیم و ویتامین D دریافت کنید.
- برای تقویت استخوان‌ها و بهبود تعادل، ورزش کنید
- از سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل خودداری کنید
- خانه خود را از نظر خطرات ارزیابی کنید
- چشمان خود را بررسی کنید
- مراقب داروهای خود باشید
- به آرامی بایستید
- از عصا یا واکر استفاده کنید
پیشگیری از تشکیل لخته خون
اگرچه به بیمار توصیه می‌شود مدت کوتاهی بعد از عمل شروع به حرکت کند، اما به طور کلی مقدار حرکت بعد از جراحی تا حد زیادی با محدودیت همراه است و بیمار نباید بیش از حد تحرک داشته باشد. به خاطر همین بی تحرکی، پزشک داروهای ضد انعقاد یا رقیق کننده خون تجویز می‌کند تا از تشکیل لخته خون در عروق عمقی لگن و پا پیشگیری کند.
تحمل وزن
پزشک پس از عمل، توصیه می‌کند بیمار از عصا یا واکر برای مدتی استفاده کند و وزن خود را روی پاها نیاندازد. بیمار تا ۳ ماه (تا زمانی که استخوان به طور کامل ترمیم شود) بعد از عمل نباید کل وزن را روی پا بیاندازد. به همین منظور بیمار برای مدت طولانی از عصا و وسایل کمک کننده برای راه رفتن استفاده می‌کند.
به اندازه کافی کلسیم و ویتامین D دریافت کنید
به عنوان یک قاعده کلی، مردان و زنان 50 ساله و بالاتر باید 1200 میلی گرم کلسیم در روز و 600 واحد بین المللی ویتامین D در روز مصرف کنند.که دچار پوکی استخوان نشوند.
برای تقویت استخوان‌ها و بهبود تعادل، ورزش کنید
ورزش‌های تحمل وزن، مانند پیاده روی، به شما کمک می کند تا حداکثر تراکم استخوان را حفظ کنید. ورزش همچنین قدرت کلی را افزایش می‌دهد و احتمال سقوط را کاهش می‌دهد. تمرینات تعادلی همچنین برای کاهش خطر زمین خوردن مهم است، زیرا تعادل با افزایش سن بدتر می‌شود.
از سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل خودداری کنید
مصرف تنباکو و الکل می‌تواند تراکم استخوان را کاهش دهد. نوشیدن بیش از حد الکل همچنین می‌تواند تعادل شما را مختل کند و احتمال سقوط شما را افزایش دهد.
حرف پایانی
شکستگی‌های پایدار لگن به خوبی ترمیم می‌شوند اما شکستگی‌های ناپایدار لگن که اغلب به دلیل ضربات شدید مثل تصادف رانندگی رخ می‌دهند، می‌توانند مشکلات قابل ملاحظه‌ای برای فرد ایجاد کنند. این عوارض شامل خونریزی‌های شدید و تخریب اندام‌های داخلی لگن و عفونت است. اگر این شکستگی‌ها به درستی و به موقع تشخیص داده شوند، معمولاً به خوبی ترمیم می‌شوند.
